Flamenco
– sztuka tańca, śpiewu i muzyki cyganów
andaluzyjskich, która łączy w sobie elementy kultury
hinduskiej, perskiej, żydowskiej, arabskiej,
mauretańskiej, egipskiej oraz średniowiecznej muzyki gregoriańskiego chorału.
W czym tkwi siła flamenco? - w oryginalnych łukach melodycznych i splątanych rytmach czy w charakterystycznym sposobie używania głosu przez „cantaor” – nie estetycznym, ale ekspresyjnym, w akordach towarzyszącej gitary, w ogromnym ładunku emocjonalnym czy może w tańcu – z jednej strony impulsywnym, a z drugiej pełnym napięcia i wstrzymań energii.
Sztuka
ta miała i ma wielu wybitnych
artystów docenianych nie tylko za ich profesjonalizm, lecz
przede
wszystkim za autentyczność
przekazywanych przez nich myśli i uczuć. Tę autentyczność artyści
flamenco
mogą osiągnąć tylko poprzez tajemnicze „Duende”.
„Duende” to boski i zarazem szatański duch, oznacza ekstatyczną inspirację, jest czymś więcej niż tylko uczuciem, to wyzwolenie emocji, stan euforycznego uniesienia, wyzbycie się lęków i wszelkich zahamowań, przeżycie wręcz mistyczne, prowadzące do oczyszczenia duszy.
FLAMENCO NA POLSKIEJ SCENIE - książka Urszuli Żebrowskiej - Kacprzak