Flamenco – sztuka tańca, śpiewu i muzyki cyganów andaluzyjskich, która łączy w sobie elementy kultury  hinduskiej, perskiej, żydowskiej, arabskiej, mauretańskiej, egipskiej  oraz średniowiecznej muzyki gregoriańskiego chorału.

W czym tkwi siła flamenco? - w oryginalnych łukach melodycznych i splątanych rytmach czy w charakterystycznym sposobie używania głosu przez „cantaor” – nie estetycznym, ale ekspresyjnym,  w akordach towarzyszącej gitary, w ogromnym ładunku  emocjonalnym czy może w tańcu – z jednej strony impulsywnym, a z drugiej pełnym napięcia i wstrzymań energii.

Każdego ranka wychodzę,  rozmarynu pytać ruszam... , czy wyleczyć można miłość....,  bo jak nie - to umrzeć muszę. (F.G.Lorca)

Sztuka ta miała i ma wielu wybitnych artystów docenianych nie tylko za ich profesjonalizm, lecz  przede wszystkim za autentyczność przekazywanych  przez nich myśli i uczuć. Tę autentyczność artyści flamenco mogą osiągnąć tylko poprzez tajemnicze „Duende”. 

„Duende” to boski i zarazem szatański duch, oznacza ekstatyczną inspirację, jest czymś więcej niż tylko uczuciem, to wyzwolenie emocji, stan euforycznego uniesienia, wyzbycie się lęków i wszelkich zahamowań, przeżycie wręcz mistyczne, prowadzące do oczyszczenia duszy.        

                                            FLAMENCO NA POLSKIEJ SCENIE - książka Urszuli Żebrowskiej - Kacprzak

Cafe Cortao

Mediteralma Stowarzyszenie Miłośników Kultury Środziemnomorskiej

Saca Veneno